Αγγελιόσημο: Δικαστική προσβολή και αναφυόμενα ερμηνευτικά ζητήματα

Στο αρ. 15 παρ. 1 του α.ν. 248/1967 ορίζεται ότι

«από της δημοσιεύσεως του παρόντος επιβάλλεται αγγελιόσημο εξ είκοσι τοις εκατό (20%) επί του τιμήματος εκάστης διαφημίσεως ή παντός επί πληρωμή δημοσιεύματος καταχωριζομένων εις μη ημερησία εφημερίδα εκδιδόμενη εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη.»

Περαιτέρω  στις παραγράφους 8-10 του αρ. 33 του ν. 2429/1996 ο διαλαμβάνεται ότι:

«8. …Το αγγελιόσημο που επιβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 15 του α.ν. 248/1967, για καταχωρίσεις σε μη ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά κάθε επί πληρωμή δημοσιεύματος που δεν αποτελεί διαφήμιση, εισπράττεται και αποδίδεται από την επιχείρηση που εκδίδει το έντυπο, σύμφωνα με όσα ορίζονται στη διάταξη αυτή.9.Εάν ο ειδικός φόρος και το αγγελιόσημο δεν υπολογίστηκαν και δεν αποδόθηκαν όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου αυτού, η διαφορά που προκύπτει με τις ανάλογες προσαυξήσεις κατά τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, καταλογίζεται σε βάρος του υποχρέου για την καταβολή τους. Σε περίπτωση μη ή εκπρόθεσμης απόδοσης του αγγελιοσήμου, επιβάλλονται σε βάρος των κατά τις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου αυτού υποχρέων τα πρόσθετα τέλη και οι προσαυξήσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 19 του ν. 1469/1984, όπως αναπροσαρμόστηκαν με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 21 του ν. 1209/1990 και ισχύουν. Η μη εμπρόθεσμη και προσήκουσα καταβολή του αγγελιοσήμου των ραδιοτηλεοπτικών μέσων και περιοδικού τύπου, εκτός των άλλων νομικών κυρώσεων, παρέχει στο αρμόδιο για την είσπραξη του ασφαλιστικό ταμείο και το δικαίωμα να προβαίνει στη βεβαίωση του, η οποία αποτελεί τίτλο εκτελεστό και εισπράττεται κατά τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε..10.Η μη εμπρόθεσμη και προσήκουσα καταβολή του ειδικού φόρου ή του αγγελιοσήμου αποτελεί για τους κατά τις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου αυτού υπόχρεους για την καταβολή τους, προκειμένου δε περί εταιρειών για το νόμιμο εκπρόσωπο τους, ποινικό αδίκημα, το οποίο διώκεται αυτεπαγγέλτως και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1)έτους και χρηματική ποινή ίση με το μισό (1/2), τουλάχιστον, του ποσού του αγγελιοσήμου που δεν καταβλήθηκε. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του α.ν. 86/1967, όπως ισχύουν.»

Το αγγελιόσημο έχει πλέον ρητά καταργηθεί δυνάμει του αρ. 38 παρ. 9 ν. 4387.2016, όπου ρητώς ορίζεται ότι:

«Από την 15.9.2016» η εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. δ`, στο άρθρο 4 παρ. γ` του Ν.δ. 465/1941 (Α` 301), στο άρθρο 36 παρ. 2 του Ν.δ. 158/1946 (Α`318), στο άρθρο 3 παρ. Γ` του Ν. 1872/1951 (Α`202), στο άρθρο 4 παρ. 3 περίπτωση β` του Ν. 4041/1960 (Α` 36), στο άρθρο 4 του Ν.δ. 4547/1966 (Α` 192), στα άρθρα 11, 14 και 15 του α.ν. 248/1967 (Α` 243), στα άρθρα 2, 3 και 8 του Ν. 1344/1973 (Α` 36), στο άρθρο 6 παρ. 5 του Ν. 1866/1989 (Α` 222), στους νόμους 248/1967, 1989/1991, καθώς και στην Φ. 146/1/10978/1969 καταργείται».

Η αναζήτηση εν τω παρόντι χρόνω οφειλών εκ αγγελιοσήμου (αναγόμενων μάλιστα κάποιες φορές σε πολύ προγενέστερο χρονικό διάστημα) σίγουρα δημιουργεί μία δέσμη ζητημάτων, που χρήζουν της προσήκουσας αξιολογήσεως από τα επιλαμβανόμενα δικαστήρια. Ειδικότερα κρίσιμα τυγχάνουν ενδεικτικά τα κάτωθι θέματα:

-Παραβίαση ή μη άρθρου του άρθρου 5 παρ. 1 Σ

-Παραβίαση ή μη της αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 Σ) εν σχέσει τόσο με την πρωτογενή οφειλή εκ αγγελιοσήμου, όσο και με το ύψος αυτού αλλά και με το ύψος των πρόσθετων τελών ή/και των οφειλόμενων τόκων

-Παράβαση ή μη του άρθρου 78 Σ, της γενικής αρχής της ισότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη, της αρχής της ανταποδοτικότητας ασφαλιστικών εισφορών, της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών, καθώς και των διατάξεων περί φορολογίας της ΣΛΕΕ

-Καθορισμός του ακριβούς χρόνου παραγραφής των οφειλών εκ αγγελιοσήμου

-Καθορισμός του αρμόδιου κατά περίπτωση φορέα για τον καταλογισμό των οφειλών εκ αγγελιοσήμου

-Καθορισμός προσήκουσας αιτιολογίας εκάστης προσβαλλόμενης πράξεως

-Τυχόν τρώση ή μη του δικαιώματος της προηγούμενης ακροάσεως

-Τυχόν τρώση ή μη των αρχών προστατευόμενης εμπιστοσύνης και χρηστής διοικήσεως ένεκα ιδίως μακροχρόνιας αδράνειας αρμοδίων φορέων

-Ενδεχόμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή Ν. 4152/2013 (και δη Υποπαρ. ΙΑ2 παρ. 11) και συνακόλουθα ενδεχόμενα εσφαλμένος σωρευτικός καταλογισμός τόκων και πρόσθετος τελών