Τέλη καθαριότητας και φωτισμού: Δυνατότητα δικαστικής προσβολής αυτών (Αίτηση ακυρώσεως – Προσφυγή ουσίας ανάλογα με τη φύση της προσβαλλόμενης πράξεως)

Δυνάμει των ειδικότερα οριζομένων στους Ν. 25/1975 (αρ. 1-3), Ν. 1080/1980 (αρ. 17) & Ν. 1828/1989 (αρ. 25) προβλέπεται η επιβολή ανταποδοτικών τελών (τελών καθαριότητας και φωτισμού) εν σχέσει με τους χώρους που ευρίσκονται εντός της εδαφικής περιφέρειας εκάστου Δήμου. Τόσο οι κανονιστικές αποφάσεις των οικείων Δημοτικών Συμβουλίων όσο και οι ad hoc πράξεις επιβολής των τελών αυτών δύνανται άνευ ετέρου όπως προσβληθούν με το κατάλληλο κάθε φορά ένδικο βοήθημα ενώπιον του αρμοδίου κάθε φορά δικαστηρίου (αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ ή προσφυγή ενώπιον τδδ αντίστοιχα), καθότι κατά την όλη εν γένει διαδικασία είναι δυνατό να έχουν ανακύψει πλείονες επιμέρους πλημμέλειες, όπως ενδεικτικά οι ακόλουθες:

-Μη προσήκουσα δημοσίευση των κανονιστικών αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων και δη ενόψει των όλως εξαιρετικών προς τούτο συναφών απαιτήσεων

-Μη ύπαρξη ή μη προσήκουσα απόδειξη ανταποδοτικότητας

-Επιβολή συντελεστή μεγαλυτέρου του ανώτατου προβλεπομένου

-Ανεπίτρεπτη θέσπιση ενιαίου συντελεστή για χώρους διαφορετικής χρήσεως

-Λοιπές υπερβάσεις υφιστάμενης νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως

-Ύπαρξη τυχόν συναφών ακυρωτικών αποφάσεων για τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων

-Ενδεχόμενη παραγραφή των τελών

-Μη ορθός καταλογισμός – επιμερισμός των τελών

-Ελλείψεις αιτιολογικού υποβάθρου ατομικών πράξεων

-Εφαρμογή ειδικών εξαιρέσεων

-Προσβολή δικαιωμάτων ιδιοκτησίας – ελεύθερης οικονομικής αναπτύξεως

Έκαστη  περίπτωση χρήζει βεβαίως όλως εξατομικευμένης προσεγγίσεως, η οποία πάντως δύναται εν τοις πράγμασιν όπως καταλήξει ακόμη και σε ακύρωση των προσβαλλόμενων κάθε φορά αποφάσεων, ενόψει ιδίως και της σύγχρονης νομολογίας του ΣτΕ επί των αναφυόμενων ως ανωτέρω κρίσιμων ζητημάτων