Ασπίς Πρόνοια: Ανακοπή κατά πίνακα δικαιούχων. Δικαστική αναγνώριση απαιτήσεων αιτούντος, ο οποίος δεν είχε συμπεριληφθεί στην κατάσταση δικαιούχων ασφαλίσματος
Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 3863/2016 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) το επιληφθέν δικαστήριο έκανε (εν μέρει) δεκτή την ασκηθείσα ανακοπή (κατ’ άρθρον 10 ν.δ. 400/1970) ασφαλισμένου της τελούσας υπό ασφαλιστική εκκαθάριση ασφαλιστικής εταιρείας υπό την επωνυμία «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΩΝ», νομίμως εκπροσωπούμενης, ο οποίος δεν είχε συμπεριληφθεί στην Κατάσταση Δικαιούχων Απαιτήσεων και αναγνώρισε τις απαιτήσεις του ανακόπτοντος, οι οποίες προέρχονταν από τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ειδικότερα ότι σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης αναγγελίας δικαιούχου απαιτήσεως από ασφάλιση εφαρμόζονται συμπληρωματικώς οι διατάξεις των άρθρων 92 και 179 ΠτΚ, σύμφωνα με τις οποίες, πιστωτές που δεν ανήγγειλαν την απαίτησή τους εντός της νομίμου προθεσμίας, ώστε να μετάσχουν στην επαλήθευση, δύνανται να με ανακοπή, η οποία ασκείται μέχρι την τελευταία διανομή, να αιτηθούν την επαλήθευσή της.
Περαιτέρω το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κατά την ανάκληση της αδείας της ασφαλιστικής εταιρείας και τη θέση της σε καθεστώς εκκαθάρισης λύνονται οι ασφαλιστικές της συμβάσεις (εκτός εάν υπάρξει αναδοχή του χαρτοφυλακίου της) και ο χρόνος λύσεως τους ανατρέχει στο χρόνο ανάκλησης της αδείας της. Σε αυτήν την περίπτωση κατά την απόφαση ο λήπτης της ασφάλισης έχει αξίωση απόδοσης της αξίας εξαγοράς του ασφαλιστηρίου συμβολαίου του κατά το χρόνο της ανακλήσεως, συνιστάμενης αυτής στην αξία του καταβληθέντος μέχρι το χρονικό εκείνο σημείο (της ανακλήσεως της αδείας) ασφαλίστρου αποταμίευσης (επενδυτική αξία της ασφάλισης) αφαιρουμένου του ασφαλίστρου κινδύνου.